İnsan Kaynakları

İş Gücü Analitiği Neden Gerekli?

Yazar: Editör

Tarih

İşgücü analitiği, son dönemde iş dünyasında giderek daha fazla önem kazanan bir kavram olarak öne çıkıyor. Bu konsept, çalışan verilerinin toplanması, incelenmesi ve yorumlanması yoluyla, şirketlerin insan kaynakları yönetiminde daha etkili stratejiler geliştirmesine olanak sağlıyor. Günümüzde, veri odaklı karar alma süreçlerinin önem kazanmasıyla birlikte, işgücü analitiği de kurumsal yönetimin vazgeçilmez bir parçası haline geldi.
Türkiye’de işgücü analitiğinin rolü, ülkenin dinamik istihdam piyasasında kurumların rekabet üstünlüğü elde etmesine katkıda bulunuyor. Bu yaklaşım, organizasyonların personel yönetiminde daha isabetli kararlar almasını mümkün kılıyor. Böylece, firmalar çalışanlarının verimliliğini değerlendirebilir, gelişim ihtiyaçlarını tespit edebilir ve kariyer planlamalarını optimize edebilir. Ayrıca, işe alım süreçlerinden performans değerlendirmelerine kadar geniş bir yelpazede, veri temelli yaklaşımlar benimseyebilirler.
Ülkemizde işgücü analitiğinin uygulama sahaları oldukça çeşitli. Örneğin, finans sektöründe, bu yöntem kullanılarak müşteri davranışları analiz edilebilir ve buna uygun pazarlama taktikleri oluşturulabilir. Benzer şekilde, perakende alanında, tüketicilerin alışveriş alışkanlıkları incelenerek mağaza düzeni ve ürün konumlandırma stratejileri geliştirilebilir. Bu uygulamalar, sadece müşteri memnuniyetini artırmakla kalmaz, aynı zamanda operasyonel verimliliği de yükseltir.
Bunun yanı sıra, işgücü analitiği sağlık sektöründe de kullanılmaya başlandı. Hastanelerde, bu yöntem sayesinde hasta bilgilerinin değerlendirilmesi yoluyla, bakım kalitesinin yükseltilmesi hedefleniyor. Sağlık çalışanlarının performansı, hasta memnuniyeti ve tedavi sonuçları gibi kritik veriler analiz edilerek, sağlık hizmetlerinin kalitesi artırılabilir.
Türkiye’de işgücü analitiğinin geleceği umut verici görünüyor. Ülke, hızla büyüyen teknoloji endüstrisinde, bu yaklaşımın benimsenmesini teşvik ediyor. Ayrıca, devlet kurumları, işgücü analitiğinin yaygınlaşmasını desteklemek amacıyla çeşitli girişimlerde bulunuyor. Bu durum, ülkenin dijital dönüşüm sürecinde önemli bir adım olarak değerlendiriliyor.
Mesela, Türkiye Cumhuriyeti Bilim, Sanayi ve Teknoloji Bakanlığı, işgücü analitiğinin kullanımını özendirmek için farklı projeler hayata geçiriyor. Bu çalışmalar, şirketlerin söz konusu yöntemi benimsemesine yardımcı oluyor. Ayrıca, üniversiteler ve araştırma kurumları da işgücü analitiği konusunda çalışmalar yürüterek, bu alandaki bilgi birikiminin artmasına katkıda bulunuyor.
İşgücü analitiği, Türkiye’de iş dünyasının geleceğini şekillendiren önemli bir faktör haline geliyor. Ülke, sürekli evrim geçiren çalışma ortamında, bu yaklaşımın kullanımını yaygınlaştırmaya çabalıyor. Bu yöntem, kurumların insan kaynakları yönetiminde daha etkin stratejiler geliştirmesine imkan tanıyor ve ülkenin global arenada rekabet gücünü artırmasına katkıda bulunuyor.
Türkiye’de işgücü analitiğinin yaygınlaşması, ekonomiye de olumlu etkiler sağlıyor. Bu yaklaşım, şirketlerin insan kaynakları yönetiminde daha verimli sonuçlar elde etmesine yardımcı oluyor. Ayrıca, ülke ekonomisinin genel performansına da katkıda bulunuyor. İşgücü verimliliğinin artması, ekonomik büyümeyi desteklerken, işsizlik oranlarının düşmesine de yardımcı olabilir.
İşgücü analitiğinin Türkiye’de yaygınlaşması, beraberinde bazı zorlukları da getiriyor. Veri gizliliği ve güvenliği konuları, bu alanda dikkat edilmesi gereken önemli hususlar arasında yer alıyor. Şirketler, çalışanlarının kişisel verilerini korurken, aynı zamanda bu verileri etkin bir şekilde kullanmanın yollarını bulmak zorunda. Bu dengeyi sağlamak, işgücü analitiğinin başarılı bir şekilde uygulanması için kritik öneme sahip.
Ayrıca, işgücü analitiği uygulamalarının etkin bir şekilde kullanılabilmesi için, şirketlerin bu alanda uzmanlaşmış personele ihtiyacı var. Veri bilimcileri, analistler ve insan kaynakları uzmanlarının işbirliği içinde çalışması, işgücü analitiğinden maksimum faydanın sağlanması açısından önem taşıyor. Bu nedenle, üniversitelerin ve eğitim kurumlarının bu alanda nitelikli işgücü yetiştirmesi, sektörün gelişimi için kritik bir faktör olarak öne çıkıyor.
İşgücü analitiği Türkiye’de iş dünyasının geleceğini şekillendiren kritik bir unsur olarak karşımıza çıkıyor. Ülke, değişen iş ortamında bu yöntemin kullanımını teşvik ediyor. Bu yaklaşım, kurumların insan kaynakları stratejilerini geliştirmelerine ve ulusal rekabet gücünün artmasına yardımcı oluyor.
Türkiye’nin teknoloji odaklı gelişimi ve devlet destekleri göz önüne alındığında, işgücü analitiğinin önümüzdeki yıllarda daha da önem kazanacağı öngörülüyor. Bu gelişmeler ışığında, Türkiye’nin işgücü analitiği alanında lider ülkeler arasında yer alması için gerekli potansiyele sahip olduğu söylenebilir.

Önceki İçerik
Yapay Zeka Ürünlerini Nasıl Ayırt Edebiliriz: Yazı, Resim ve Video
Sonraki İçerik
İnsan Kaynakları Uzmanı PersonelMülakatında Nasıl Hissetmeli?

CEVAP VER

Lütfen yorumunuzu giriniz!
Lütfen isminizi buraya giriniz

Sosyal Medyada Paylaş

Popüler Yazılar

Bunları da sevebilirsiniz
Bunları da sevebilirsiniz

İş gücünü dönüştüren 4 Teknoloji ve 7 İş gücü sektörü

Prof. Dr. Nihat Kamil Anıl -
WEF’in Ekim 2025 tarihli “Jobs of Tomorrow” beyaz kâğıdı, işgücünü dönüştüren dört teknolojiyi, AI, robotlar ve otonom sistemler (fiziksel AI), enerji teknolojileri ile ağlar ve algılama, merkeze alıp dünyanın en büyük yedi iş grubuna (tarım, imalat, inşaat, işletme-yönetim, toptan/perakende, ulaştırma-lojistik, sağlık) etkilerini resmediyor: İşverenlerin %86’sı AI’ın 2030’a dek şirketlerini dönüştüreceğini öngörürken, gen AI tabanlı “AI ajanlarının” bağımsız görev yürütmesi üretkenlik vaat ediyor fakat gizlilik ve güvenilirlik risklerini büyütüyor; robotik kurulumları 2020’den beri yılda %5–7 artarken son iki yıldaki yaklaşık %40’lık maliyet düşüşü ve kurulumların %80’inin Çin, Japonya, ABD, Kore ve Almanya’da yoğunlaşması fiziksel otomasyonu hızlandırıyor; enerji tarafında işverenlerin %41’i dönüşüm bekliyor ve EV’ler ile veri merkezleri yeni talep dalgaları yaratıyor; ağ ve sensörlerdeki ilerleme (yüksek çözünürlüklü kameralar, LiDAR, dokunsal sensörler) diğer tüm teknolojilerin etkinliğini katlıyor, ancak Avrupa’daki %91’e karşı Afrika’daki %38 internet erişimi dijital uçurumu büyütme riski taşıyor. Bu tablo, tarımda dron operatörlerinden veri analistlerine uzanan yeni rolleri, imalatta AI destekli kalite güvencesi ve kök neden analitiğini, inşaatta BIM+AI ve yarı otomatik tuğla döşemeyi, işletme-yönetimde uzaktan çalışmanın ve Aİ’nin belirsiz denklemini, perakendede talep tahmini ve enerji depolama altyapısının teknik operatör ihtiyacını, lojistikte AI ajanları, depo robotları ve gerçek zamanlı platform optimizasyonunu, sağlıkta idari otomasyonla %70–90’a varan işlem süresi düşüşlerini ve tahmine dayalı analitiği bir arada gösteriyor; fakat aynı anda beceri-eğitim uyumsuzluğu, düşük-orta beceri işlerde kitlesel kayıp, insan özneliğinin algoritmik erozyonu ve enerji/ekoloji sınırları gibi kırılganlıkları büyütüyor. Sonuçta resim net: üretkenlik ve ölçeklenebilirlik teknolojiden gelir, ama geleceğin işinde değeri belirleyecek olan hâlâ insanın kendisi, yaratıcılık, etik yargı, empati ve uyum becerisi; yani makinenin kurduğu düzenin içinde anlamı kurabilme gücü.

Kapıdan Gidenler, Gönülden Gitmeyenler: İşten Çıkarmanın İnsani Yüzü

Caner ÇAYLI -
Özetleyici şöyle dedi: Bir iş görüşmesinde adayın “En son işten çıkarılan kişinin sebebi neydi ve bu sürece nasıl yaklaştınız?” sorusu, konunun özünü tek cümlede yakalamıştı: Bir şirketin karakteri, zor zamanlarda insanlarına nasıl davrandığıyla belli olur. İşten çıkarma genellikle bir maliyet önlemi gibi görülür, ama asıl maliyet içeride kalır; güven, bağlılık ve üretkenlik sessizce azalır. Araştırmalar, saygısız ve şeffaflıktan yoksun süreçlerin çalışan bağlılığını ve iş tatminini dramatik biçimde düşürdüğünü gösteriyor. Kalanlar, bir sonraki sıranın kendilerine gelip gelmeyeceğini düşünür; ortaya çıkan sadakat, çoğu kez yalnızca hayatta kalma içgüdüsüdür. Oysa bir çalışanı nasıl uğurladığınız, kalanlara verdiğiniz en kalıcı kültür dersidir. Saygıyla yönetilen bir ayrılık, ileride mezunlar ve “bumerang” çalışanlar olarak geri dönen gerçek bağlılık tohumlarını eker. Bu nedenle şeffaflık, teşekkür ve onurlu veda mektupları sadece nezaket değil, stratejik bir yatırımdır. Çünkü insanlar işten çıkarılma anında değil, o anın nasıl yönetildiğinde şirketlerine dair gerçek fikri edinirler. Bir fırtına geçtikten sonra kurumun geleceğini belirleyen, gidenlerin ardında kalan sessizlikte duyulan güvendir.

İş Hayatında Sessiz Felaketler

Gökçen Gönenç -
Sabahları aynı yüzler, aynı sessizlik; herkesin elinde telefon, yüzünde yorgun bir ciddiyet. Modern çağın görünmez marşı, verimlilik temposuyla atılan adımların arasında insanın sesi kayboluyor. Artık felaketler iflasla, krizle değil, içten içe yanan tükenmişlikle ölçülüyor. Dışarıdan parlak, içeriden boş insanlar birer birer sabah işe koşarken aslında kaçıyor, kendinden, sessizlikten, anlam arayışından. Kariyer bir umut olmaktan çıkıp bir yarışa, bir maskeye dönüşmüş; herkes güçlü görünmeye mecbur, herkes “iyiymiş gibi” yapıyor. Mobbing, görünmeyen rekabet, gülümseyen yorgunluk… Modern ofisler sessiz yangınlarla dolu. Bir mail, bir karar her şeyi yıkabiliyor, çünkü sistemde insanın adı yok. Ama yine de bir umut var: çünkü felaketin içinde bile insaf, anlayış, teşekkür hâlâ mümkün. Çalışmak, sadece üretmek değil; yaşamakla, anlamla, insanla bağ kurmak olmalı. Asıl felaket unutmaktır ,neden başladığımızı, neye inandığımızı unuttuğumuzda. Yorgun yüzlerin arasında hâlâ “Ben hâlâ kendim miyim?” diye soranlar var. O soru varsa, umut da var. Çünkü insan, çalışarak değil, anlamını koruyarak insan kalır.

Kamera, Işıklar, Motor?

Ece Elif Adak -
Yapay zekanın yaygınlaşmasıyla birlikte, kullanım alanları veri analizinden sanata, yazıdan videoya kadar genişledi. DALL-E ve Imagen gibi ilk görüntü modelleri hatalarına rağmen bu devrimin öncüleriydi; ardından gelen Veo 3, sesli video üretebilen ilk model olarak çıtayı yükseltti. Aynı dönemde “AI Commissioner” filmiyle dünyanın ilk yapay zeka aktrisi Tilly Norwood sahneye çıktı, hatta bir menajerlik ajansına kaydoldu. Meta, Midjourney ortaklığıyla “Vibes” adını verdiği tamamen yapay zekalı bir video paylaşım alanı kurarken, OpenAI da Sora 2 modelini ve buna bağlı sosyal medya platformunu duyurdu; kullanıcılar artık yapay zekayla video üretip birbirlerinin içeriklerini yeniden kurgulayabiliyor. Google’ın Veo 3.1 sürümü ise daha doğal sesler, gelişmiş dudak senkronu ve kesintisiz sahne akışıyla dikkat çekti. Kusurları hâlâ gözle görülse de bu modeller artık insan benzeri karakterler yaratabiliyor, fiziksel tutarlılığı koruyabiliyor ve hikâye devamlılığını yakalayabiliyor. OpenAI destekli 30 milyon dolarlık “Critterz” filmi ve Amazon’un kişiye özel içerik üreten Showrunner projesi, sinema ve eğlencenin geleceğine işaret ediyor. Ancak tüm bu ilerlemenin merkezinde hâlâ insan var; çünkü yapay zekanın yaratıcılığı bile insanın üretiminden doğuyor. Bu nedenle teknolojinin gelişimi, sanatçıyı dışlamadan ve kötüye kullanıma açık bırakmadan sürdürülmek zorunda.

Hakkımızda

Gazetemiz Basın İlkelerine bilimsel ahlak ilkelerine uyar.

Son Yazılar

İş gücünü dönüştüren 4 Teknoloji ve 7 İş gücü sektörü

Prof. Dr. Nihat Kamil ANIL 0
WEF’in Ekim 2025 tarihli “Jobs of Tomorrow” beyaz kâğıdı, işgücünü dönüştüren dört teknolojiyi, AI, robotlar ve otonom sistemler (fiziksel AI), enerji teknolojileri ile ağlar ve algılama, merkeze alıp dünyanın en büyük yedi iş grubuna (tarım, imalat, inşaat, işletme-yönetim, toptan/perakende, ulaştırma-lojistik, sağlık) etkilerini resmediyor: İşverenlerin %86’sı AI’ın 2030’a dek şirketlerini dönüştüreceğini öngörürken, gen AI tabanlı “AI ajanlarının” bağımsız görev yürütmesi üretkenlik vaat ediyor fakat gizlilik ve güvenilirlik risklerini büyütüyor; robotik kurulumları 2020’den beri yılda %5–7 artarken son iki yıldaki yaklaşık %40’lık maliyet düşüşü ve kurulumların %80’inin Çin, Japonya, ABD, Kore ve Almanya’da yoğunlaşması fiziksel otomasyonu hızlandırıyor; enerji tarafında işverenlerin %41’i dönüşüm bekliyor ve EV’ler ile veri merkezleri yeni talep dalgaları yaratıyor; ağ ve sensörlerdeki ilerleme (yüksek çözünürlüklü kameralar, LiDAR, dokunsal sensörler) diğer tüm teknolojilerin etkinliğini katlıyor, ancak Avrupa’daki %91’e karşı Afrika’daki %38 internet erişimi dijital uçurumu büyütme riski taşıyor. Bu tablo, tarımda dron operatörlerinden veri analistlerine uzanan yeni rolleri, imalatta AI destekli kalite güvencesi ve kök neden analitiğini, inşaatta BIM+AI ve yarı otomatik tuğla döşemeyi, işletme-yönetimde uzaktan çalışmanın ve Aİ’nin belirsiz denklemini, perakendede talep tahmini ve enerji depolama altyapısının teknik operatör ihtiyacını, lojistikte AI ajanları, depo robotları ve gerçek zamanlı platform optimizasyonunu, sağlıkta idari otomasyonla %70–90’a varan işlem süresi düşüşlerini ve tahmine dayalı analitiği bir arada gösteriyor; fakat aynı anda beceri-eğitim uyumsuzluğu, düşük-orta beceri işlerde kitlesel kayıp, insan özneliğinin algoritmik erozyonu ve enerji/ekoloji sınırları gibi kırılganlıkları büyütüyor. Sonuçta resim net: üretkenlik ve ölçeklenebilirlik teknolojiden gelir, ama geleceğin işinde değeri belirleyecek olan hâlâ insanın kendisi, yaratıcılık, etik yargı, empati ve uyum becerisi; yani makinenin kurduğu düzenin içinde anlamı kurabilme gücü.

Kapıdan Gidenler, Gönülden Gitmeyenler: İşten Çıkarmanın İnsani Yüzü

Caner Çaylı 0
Özetleyici şöyle dedi: Bir iş görüşmesinde adayın “En son işten çıkarılan kişinin sebebi neydi ve bu sürece nasıl yaklaştınız?” sorusu, konunun özünü tek cümlede yakalamıştı: Bir şirketin karakteri, zor zamanlarda insanlarına nasıl davrandığıyla belli olur. İşten çıkarma genellikle bir maliyet önlemi gibi görülür, ama asıl maliyet içeride kalır; güven, bağlılık ve üretkenlik sessizce azalır. Araştırmalar, saygısız ve şeffaflıktan yoksun süreçlerin çalışan bağlılığını ve iş tatminini dramatik biçimde düşürdüğünü gösteriyor. Kalanlar, bir sonraki sıranın kendilerine gelip gelmeyeceğini düşünür; ortaya çıkan sadakat, çoğu kez yalnızca hayatta kalma içgüdüsüdür. Oysa bir çalışanı nasıl uğurladığınız, kalanlara verdiğiniz en kalıcı kültür dersidir. Saygıyla yönetilen bir ayrılık, ileride mezunlar ve “bumerang” çalışanlar olarak geri dönen gerçek bağlılık tohumlarını eker. Bu nedenle şeffaflık, teşekkür ve onurlu veda mektupları sadece nezaket değil, stratejik bir yatırımdır. Çünkü insanlar işten çıkarılma anında değil, o anın nasıl yönetildiğinde şirketlerine dair gerçek fikri edinirler. Bir fırtına geçtikten sonra kurumun geleceğini belirleyen, gidenlerin ardında kalan sessizlikte duyulan güvendir.

İş Hayatında Sessiz Felaketler

Gökçen Gönenç 0
Sabahları aynı yüzler, aynı sessizlik; herkesin elinde telefon, yüzünde yorgun bir ciddiyet. Modern çağın görünmez marşı, verimlilik temposuyla atılan adımların arasında insanın sesi kayboluyor. Artık felaketler iflasla, krizle değil, içten içe yanan tükenmişlikle ölçülüyor. Dışarıdan parlak, içeriden boş insanlar birer birer sabah işe koşarken aslında kaçıyor, kendinden, sessizlikten, anlam arayışından. Kariyer bir umut olmaktan çıkıp bir yarışa, bir maskeye dönüşmüş; herkes güçlü görünmeye mecbur, herkes “iyiymiş gibi” yapıyor. Mobbing, görünmeyen rekabet, gülümseyen yorgunluk… Modern ofisler sessiz yangınlarla dolu. Bir mail, bir karar her şeyi yıkabiliyor, çünkü sistemde insanın adı yok. Ama yine de bir umut var: çünkü felaketin içinde bile insaf, anlayış, teşekkür hâlâ mümkün. Çalışmak, sadece üretmek değil; yaşamakla, anlamla, insanla bağ kurmak olmalı. Asıl felaket unutmaktır ,neden başladığımızı, neye inandığımızı unuttuğumuzda. Yorgun yüzlerin arasında hâlâ “Ben hâlâ kendim miyim?” diye soranlar var. O soru varsa, umut da var. Çünkü insan, çalışarak değil, anlamını koruyarak insan kalır.

Sitemizde yayınlanan tüm yazılar ve içerik GELECEK YÖNETİM Gazetesine aittir.